Zaans Medisch Centrum nog steeds niet goed bereikbaar

 

Het is één van de zaken waar Annemieke Goudsmit van Rolstoelrijders Zaanstad zich druk om maakt. ,,De medewerkers en de vrijwilligers zijn echt behulpzaam en vriendelijk. Maar het beleid moet beter: ik heb de indruk dat de bereikbaarheid van het ziekenhuis steeds onderop de stapel problemen belandt’’. Kort na de opening van het ziekenhuis schreven de Rolstoelrijders een testrapport met een reeks aanbevelingen. Het werd enthousiast ontvangen en bestuursvoorzitter W. van der Kam schreef een uitgebreide reactie.

​

Maar toen de Rolstoelrijders twee weken geleden gingen kijken hoe het er nu mee stond, schrokken ze. Vooral dat er toch geen handige Kiss & Ride komt bij één van de ingangen. Twee jaar geleden legde het ziekenhuis uit dat het aan de voorkant echt niet kon. Verkeersdeskundigen van de gemeente hadden dat vastgesteld. Maar waarschijnlijk kon het aan de achterkant, daar was het ziekenhuis serieus mee bezig. Echter, nu blijkt dat plan te zijn afgeblazen.

In plaats daarvan komt er een ophaalservice op het voorplein, met een golfkarretje of een rolstoel. Het golfkarretje staat er al, de organisatie moet nog worden opgezet. Heel jammer dat het zo moet, vindt Goudsmit. Het systeem met het golfkarretje vindt ze ontoereikend en ongeschikt. ,,Het heeft een hele hoge opstap. En het is niet eens overdekt, hoe moet dat bij regen en harde wind?’’

Goudsmit pleit voor een Kiss & Ride bij de Spoedeisende Hulp. ,,Hier is ruimte voor verkeer. Desnoods maken ze er maar een aparte ingang voor.’’

​

,,Twee jaar geleden berichtte het ZMC me dat ze bij de achteringang een Kiss & Ride wilden maken. Daar was ik heel blij mee, want het ziekenhuis is voor mensen die slecht ter been zijn of gehandicapt niet goed bereikbaar. Maar tot mijn schrik heb ik nu gehoord dat het plan al vorig jaar is geschrapt’’ zegt Goudsmit. Volgens haar werd haar uitgelegd dat het plan niet doorgaat omdat projectontwikkelaar HSB, die naast het ZMC huizen bouwt, met juridische stappen dreigde.

De woordvoerder van het ziekenhuis ontkent dat het zo ligt. ,,We hebben een proef gedaan met een Kiss & Ride, door auto’s te gedogen om patiënten af te zetten. Maar de situatie bleek te gevaarlijk, in combinatie met de wandelaars en fietsers’’, zegt Jolande van de Walle. ,,We hebben ook overlegd met de politie en met taxibedrijven. Uiteindelijk heeft het ziekenhuis besloten: dit willen we niet.’’

Dat HSB bezwaren had tegen de keerlus, speelde volgens haar geen rol. ,,HSB bleek er negatief tegenover te staan. Maar het is verder niet geëscaleerd. Want we hebben er zelf vanaf gezien in verband met de verkeerssituatie.’’

​

Het blijft dus zoals het nu is. Voor personenauto’s is er een Kiss & Ride op het binnenplein van de parkeergarage, met een deels overdekte looproute naar het ziekenhuis. AOV-taxibusjes zetten patiënten af aan de rand van het grote voorplein van het ZMC.

Volgens haar laat het ZMC meer steken vallen als het gaat om toegankelijkheid. ,,Dat is verkeerd. Het ziekenhuis hoort toegankelijk te zijn. Iedereen moet zich er welkom voelen. Je mag niet het gevoel krijgen: ’Dit gebouw is voor gezonde mensen’. Zeker niet een ziekenhuis.’’

​

Aanmeldzuilen
Na aankomst in het ziekenhuis, checken patiënten in bij een van de aanmeldzuilen. Jammergenoeg zijn de instructieschermpjes voor rolstoelrijders en kleine mensen niet te lezen. In juni 2017 schreef bestuursvoorzitter Van der Kam aan de Rolstoelrijders dat het snel zou worden geregeld. Twee jaar later is dat nog niet gebeurd. Maar nu komt het echt in orde, zegt ziekenhuiswoordvoerder Jolande van der Walle. ,,Half augustus komt de eerste nieuwe zuil, en als die bevalt komt de rest.’’

De parkeergarage
In de parkeergarage zijn twaalf invalidenparkeerplekken, allemaal aan de kant die het verste van het ziekenhuis af is. Ook zijn er twintig niet-overdekte invalidenplekken op het binnenplein. Wonderlijk en ergerlijk vindt Annemieke Goudsmit dat die buitenplekken een vrij diepe afwateringsgoot hebben, waar rolstoelrijders doorheen moeten rijden voor ze hun weg kunnen vervolgen. ,,Hoe verzin je het? Je zíet toch dat het lastig is?’’

De parkeergarage is niet van het ZMC zelf, maar van Parking + Protection (een bedrijf gespecialiseerd in o.a. ziekenhuisparkings). Het ZMC is in overleg met Parking + Protection over de aanleg van invalidenplekken in de garage aan de kant van het ziekenhuis.Wat betreft de afwateringsgoot buiten, zegt het ziekenhuis te hebben begrepen van P+P dat dat een gebruikelijke wegconstructie is.

Annemieke Goudsmit vindt van niet. ,,Maar het is me nooit gelukt contact te krijgen met Parking + Protection. Ik heb ze wel zes keer gemaild, maar ik kom er niet doorheen.’’

​

De parkeergarage bij het ZMC is gebouwd voor auto’s tot 2.10 hoog. Rolstoelauto’s zijn hoger en passen er niet in. Verder zijn er geen (invaliden)parkeerplekken vlak naast het ziekenhuis.

Heel vervelend, vindt Van Vliet. ,,Ik moet gemiddeld twee keer per maand naar het ziekenhuis, al drieëndertig jaar lang. Soms moet het zelfs vaker, het hangt ervan af hoe het met me gaat. Het feit dat ik met mijn auto niet in de parkeergarage kan, is voor mij een reden om niet naar het ZMC te gaan. Ik bestel nu altijd een rolstoeltaxi, en ga dan liever naar het VU Medisch Centrum. Ze zijn er meer in mijn aandoening gespecialiseerd, maar vooral voel ik me er meer welkom.’’

​

De toiletten
,,In het vorige ziekenhuis waren de invalidentoiletten heerlijk ruim, ze hadden een handige schuifdeur en sommige zelfs een douche, wat heel prettig is als je bijvoorbeeld incontinentiemateriaal moet verwisselen. Maar in de nieuwbouw zijn de invalidentoiletten juist krap. Ze zijn gebouwd volgens de bouwvoorschriften uit 2012. Die hielden nog geen rekening met grote rolstoelen en scootmobielen’’, zegt Goudsmit.

Bij de test van de Rolstoelrijders bleken patiënten in een grote rolstoel of scootmobiel niet zelfstandig de deur te kunnen dichttrekken. Van der Kam schreef in 2017 dat een aantal invalidentoiletten een elektrisch te openen deur zou krijgen, waarschijnlijk binnen drie maanden. Dat is nooit gebeurd. Wel zijn er nu handgrepen aan de binnenkant van de deuren. Die kwamen pas na herhaald aandringen. ,,Jasper, de man die u heeft ontmoet in de elektrische rolstoel, moest laatst met de deur open zijn behoefte doen. Mensonterend’’, mailde Goudsmit najaar 2017.

De Rolstoelrijders blijven aandringen op minstens één ruim invalidentoilet in het ziekenhuis, geschikt voor grote rolstoelen. Daar zal nu aan worden gewerkt, zegt de ZMC-woordvoerster.
En die wil nog één ding kwijt: ,,Wij willen echt allemaal hetzelfde: een ziekenhuis waar iedereen veilig en welkom is.’’

​

Bezoekers ZMC aan het woord

,,Toen het laatst zo regende, was ik kletsnat voordat ik in het ziekenhuis was’’, zegt Henk Hendriks. De Zaandammer op leeftijd is net uit het AOV-taxibusje gestapt, aan de rand van het voorplein van het ZMC. Hij zit in zijn rolstoel, klaar om door zijn echtgenote naar de ingang van het ziekenhuis te worden geduwd. Zo’n veertig meter verderop. ,,Een rare grote afstand’’, vindt hij.

Vanaf de bushalte en de standplaats voor taxibusjes is het een flink eind naar de ingang van het ZMC. Zo is het al twee jaar, sinds het ziekenhuis openging. De patiënten vinden het niet fijn. ,,We hadden het er net nog over in de bus’’, zegt de chauffeur van de taxibus.

Ook los van het weer, is de afstand groot. ,,Nu heb ik een scootmobiel, maar hiervoor moest ik achter mijn rollator lopen. Met mijn ene kunstbeen’’, vertelt C.J. de Boer uit Oostzaan. ,,Ik was kapót voor ik bij de dokter was.’’