01-08-'17
Wijkteams en leverancier bepalen kwaliteit zorg
Het lange wachten (soms maanden) op hulpmiddelen, slechte communicatie, oud materiaal en de vaak 'net niet'-oplossingen leiden tot veel frustratie, stress, verdriet, extra klachten en achteruitgang. Wijkteams en zelfs de leverancier zitten op de stoel van de dokter.
​
Angst
Rolstoelrijders Zaandam heeft de afgelopen tijd veel schrijnende verhalen binnengekregen over mensen die ten einde raad zijn. Ze wachten maandenlang op hulpmiddelen. Wanneer ze deze eindelijk krijgen mankeert er van alles aan of is het totaal niet geschikt. Meestal betreft dit chronisch zieken of mensen waarvan de prognose is dat ze zullen verslechteren. Deze mensen zijn bang om de verstandhouding met het sociaal wijkteam of met leverancier Meyra op het spel te zetten. Ze verwachten namelijk meer hulp van het wijkteam en Meyra nodig te hebben in de komende jaren. Zijn deze hulpbehoevende mensen inderdaad overgeleverd aan willekeur en een gun-factor? De angst zit er wel goed in. Daarnaast communiceren de drie partijen gemeente, sociale wijkteams en leverancier Meyra slecht met elkaar en met de aanvrager, waardoor een wirwar van reacties en toezeggingen de situatie alleen maar frustrerender maakt.
​
Geïntimideerd
De klachten zijn vaak dezelfde. Na een lang traject met verschillende partijen voelen aanvragers van hulpmiddelen of van een aangepaste woning zich geïntimideerd en aangetast in hun waardigheid. Ze hebben allerlei lichamelijke vertrouwelijkheden moeten delen met vreemden (staat dan ook zwart op wit) en ook financieel zijn ze met de billen bloot gegaan. Ze zijn het overzicht kwijt, wie bepaalt nou wat? De leverancier wil binnen budget blijven en bepaalt uiteindelijk 'wat redelijk is', ongeacht een rapport van een dokter of ergotherapeut. Je moet dan wel sterk in je schoenen staan om daar effectief tegenin te gaan. Vaak wordt er gesproken over onzekerheid, over de wachttijd, afspraken worden niet nagekomen, bellen of mailen heeft geen zin. Terwijl de nood hoog is en elke dag onzekerheid als een kwelling voelt.
​
Oneerlijk
Annemieke Goudsmit: "Wat mij hierbij zo raakt is dat het zo oneerlijk is, dat mensen die afhankelijk zijn van hulp deze hulp niet krijgen. Terwijl ze dat wel is beloofd. Terwijl er mensen in dienst van de gemeente zijn aangesteld om deze hulp wel te bieden, binnen alle redelijkheid. Terwijl ze er recht op hebben. Het zou niet moeten worden gezien als een gunst, maar zo voelt het nu wel voor veel van deze mensen." Ook is er kritiek op leverancier Meyra. "Het lijkt wel of mensen zonder empathie op een WMO/Meyra-plek worden gezet om de kosten zo laag mogelijk te houden. Mensen onteren (ze moeten helemaal met 'de billen bloot'), ontmoedigen (niet of onvolledig reageren op mails en telefoontjes) en afschepen met halfbakken oplossingen. Dit is helaas niet overdreven, het gebeurt. Het is niet fair, hier in Zaanstad moeten we anders omgaan met onze ouderen en mensen met een ziekte of handicap."
Adviezen
Vijf adviezen bij het aanvragen van hulpmiddelen zoals een rolstoel of een aangepaste woning via de gemeente:
- Doe alles via de email of neem telefoongesprekken op (particulieren mogen dit zonder vooraf te moeten melden, zie jurisprudentie).
- Alle mails steeds achter elkaar plakken zodat alle info bij elkaar blijft
- Vraag regelmatig updates per email, brieven ook per mail laten sturen.
- Houd het zakelijk, geen emoties, sarcasme of overbodige informatie.
- Als bij een aanvraag het langer dan 6 weken duurt voordat je duidelijkheid hebt, stel de gemeente dan in gebreke (formulier staat op internet).
​
Verbetering
Volgens een medewerker van een Zaans Sociaal Wijkteam is er al overleg met mensen uit de doelgroep, in het kader van inclusie. Het zou raadzaam zijn deze groep vaker te consulteren en ook iemand van Rolstoelrijders Zaandam hierbij te betrekken.
​
NIEUWS